Kung ikaw laagan
nagsuroy-suroy
sa yutang natawhan
magsakit gyud
ang imong dughan
ang dagkong kabukiran
pirmiro gipahak-pahakan
sunod gi-opawan
pagkahuman, gipanitan
unya dili na pasudlan
kay private property naman
‘hadlok makawatan
pero time-pa
kinsa ma’y kawatan
dili ba sila
nga ang yuta
gi-shipped
sa China ug Japan?
tigbak ang kakahuyan
poisoned ang kasubaan
goodbye kinaiyahan
unsaon ta man
mineral-rich ang island
pero ngano man
forever poor ang katawhan?
para ra man
sa langyaw
ug taga Manila’ng mayaman
sensilyo ra
sa Mindanawan
Maong wala na lang
ko mag-laagan
kay mao lagi
magsakit ang dughan
apan
pag-adto ko sa dagat
ako nakugang
kay puwerting luboga
ang hugaw dili matabang
gikan intawon sa minahan